Bu kategoride anababa terimi, çocuğun birincil bakım verenlerinden birine karşılık gelmek üzere kullanılmaktadır. Bu kişi, çocuk için anababa konumunu dolduran, doğuştan, edinen ya da yetiştiren anababa olabilir ya da başka bir akraba (büyükanne/büyükbaba gibi) olabilir. Başlıca klinik ilgi odağı anababa-çocuk ilişkisinin niteliğini ele almak olduğunda ya da anababa-çocuk ilişkisinin niteliği, ruhsal bir hastalığın ya da sağlık durumunun gidişini, sonlanımını ya da tedavisini etkilediğinde bu kategori kullanılır. Anababa-çocuk ilişkisi sorunu davranışsal, bilişsel ya da duygulanımsal alanlarda işlevsellikte bozulmalara yol açar. Davranışsal sorunlar için örnekler olarak, yetersiz ana baba egemenliği, denetim ve çocukla ilgilenme; aşırı koruma; aşırı baskı kurma; dayakla korkutmaya varan tartışmalar ve sorunları çözmekten kaçınma verilebilir. Bilişsel sorunlar arasında, karşısındakinin istek ve düşüncelerine olumsuz anlamlar yükleme, karşısındakine kötü duygular besleme ya da onu günah keçisi gibi görme ve nedensiz soğuma duyguları vardır. Duygulanım sorunları arasında üzüntü, duygusuzluk ya da ilişkide diğer kişiye karşı duyulan öfke vardır. Klinisyenler, çocuğun gelişimsel gereksinmelerini ve kültürel bağlamı göz önünde bulundurmalıdırlar.
