Bağlanma teorisinin kuramcısı John Bowlby, bir bebeğin ebeveynleriyle veya birincil bakım veren kişiyle yakınlık kurma isteğini ve bu yakınlığı devam ettirmek için gösterdiği her tür davranışı bağlanma davranışı olarak tanımlar.
Günlük hayatta en yaygın deneyimlenen duygulardan biri olan öfkenin evrimsel açıdan kişinin hayatında işlevsel bir etkisi vardır ve hayatın sürdürülmesi için gereklidir.
Kaybetme korkusu, bazı insanların oldukça yoğun şekilde yaşadığı bir duygudur. Bu davranış kalıbı çocukken öğrenilmiştir ve yetişkinlikte de sürdürülür.
Şiddet, toplum içerisinde yaygın olarak görülen ve dünya çapında giderek artış gösteren bir davranış türüdür. Aile içi şiddetin çocuğa etkileri oldukça fazladır.
Duygusal bağımlılık, çoğunlukla kişilerin çocukken deneyimlediği olaylarla ilişkilendirilir. Duygusal bağımlılıktan kurtulmak ise her zaman için mümkündür.
Çocuklar travma yaratabilecek durumlara karşı yetişkinlerden daha savunmasızdır. Çocuklarda travma görülmesi konusunda ailelerin bilinçli olması önemlidir.
Ertelemeler bilinçli yapılıyorsa, sorumluluktan kaçılıyorsa ve bunlara bağlı olarak stres ve gerginlik yaşanıyorsa buna erteleme hastalığı denmektedir.
